Budynek łaźni cieplnych

W historii rozwoju kurortu Palanga wyjątkowe miejsce zajmują łaźnie cieplne. Doceniając naturalne właściwości lecznicze kurortu Palanga, hrabia Feliks Tiškevičius w latach 1888–1900 zbudował drewniany budynek łaźni cieplnych. Charakteryzuje się on szwajcarskim stylem willowym. W budynku znajdowały się łaźnie z podgrzewaną wodą morską, mineralną i ziołową, wykonywano różne zabiegi lecznicze.
Wraz ze wzrostem liczby wypoczywających i ich potrzeb budynek był kilkakrotnie przebudowywany. W latach 1910–1912 dobudowano dwa skrzydła – wschodni i zachodni. Po przebudowie w łaźniach znalazło się 24 wanny: 6 pierwszej klasy, 14 drugiej klasy i 4 trzeciej klasy. Po remoncie przeprowadzonym w 1929 r. działało 25 wanien. Po II wojnie światowej budynek łaźni został znacjonalizowany, a w 1952 r. utworzono w nim zakład balneologiczny (wodno-błotny).
W 2004 r. budynek wpisano do rejestru zabytków Republiki Litewskiej.