Stara apteka w Połądze

Historia tego imponującego drewnianego budynku sięga 1827 roku, kiedy to jedna z najstarszych aptek na Litwie została założona przez Wilhelma Johanna Grüninga, Niemca z Rygi. Założyciel apteki opatentował oryginalną produkcję 27 ekstraktów ziołowych o nazwie „Trejos devynerios”. Ojciec i syn Griuningowie, właściciele apteki w Połądze w XIX i na początku XX wieku, zasłynęli z lojalności wobec Litwy w latach zakazu druku: drukowali recepty i etykiety leków w języku litewskim.
W 1910 r. aptekę kupił niemiecki prowizor Wilhelm Berting, a w 1923 r. odziedziczył ją jego syn Oskar Alexander Berting. W 1937 r. apteka stała się własnością spadkobierców O. A. Bertinga. Około 1938 r. budynek apteki został wydzierżawiony Zigmasowi Bagdonavičiusowi. W latach 1940-1944 biblioteka mieściła się w holu północnego skrzydła. W latach 1944-1951 budynek nie był wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem: mieściła się w nim siedziba NKWD (Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych). Ten historyczny fakt upamiętnia tablica na kamiennym cokole po prawej stronie głównej fasady budynku. W 1988 r. Albertas Žulkus postawił na dziedzińcu apteki krzyż zesłańców. Status własnościowy apteki zmienił się w okresie powojennym, kiedy stała się ona przedsiębiorstwem państwowym.
Po przebudowach w latach 50. i 70. apteka znajdowała się również w południowej części budynku. W 1992 roku budynek został uznany za zabytek kultury o znaczeniu regionalnym. Do dziś budynek jest wykorzystywany do swoich pierwotnych, historycznie ustalonych funkcji handlowych i mieszkalnych (w południowej części domu).