O utworzeniu muzeum w Palangos mówiono już na początku XX wieku, kiedy 27 lipca 1907 roku powstało „Towarzystwo Przyjaciół Palangos”. Jej założycielami byli bracia hrabiowie Feliks i Aleksander Tiškevičiai (1864–1945), profesorowie Jan Ptazycki z Petersburga i Wytold Vroblevskis z Warszawy, lekarze Tadeusz Zahorski z Wilna i J. Jokielis z Łodzi, a także adwokat Oskar Szeller z Warszawy. Na początku stowarzyszenie liczyło 32 członków, później około 200. Celem stowarzyszenia był rozwój zdrowia, medycyny i kultury. W 1913 roku „Stowarzyszenie Przyjaciół Palangi” wydało publikację opisującą cenne gatunki dzikich roślin charakterystycznych dla regionu Palangi. W Poznaniu ukazała się również książka dr. Stanislava Karvovskiego w języku polskim „Połąga i Kretynga” („Palanga i Kretinga”), w której szczegółowo opisano nie tylko historię regionu, ale także prace związane z budową przystani. Na początku XX wieku w prasie pojawiły się apele o zbieranie eksponatów do przyszłego muzeum w Palangos. Jednak muzeum nie zostało wówczas utworzone.
Inicjatywy stowarzyszeń regionalnych i pomysł utworzenia muzeum w Palandze zostały wznowione dopiero w 1964 r., kiedy przyjęto statut stowarzyszeń regionalnych Litwy (LTSR). Stowarzyszenia działające w różnych miastach Litwy, rozwijając aktywną działalność, dążyły do utworzenia muzeów etnograficznych. W 1966 r. w komitecie wykonawczym Palangi utworzono oddział Stowarzyszenia Krajoznawczego LSSR w Palandze. Na przewodniczącą wybrano pedagog i filolog łacina Emilija Adiklienė (1906–1993).
Palanganieccy kraśnikowie zorganizowali Fundusz Ochrony Zabytków, sporządzili spis zabytków kultury miasta, mapę, zorganizowali pisanie kronik działalności kolektywów i pracowników, zbierali wspomnienia o poległych żołnierzach radzieckich, opisywali rzemiosła regionalne, tworzyli teczki biograficzne znanych mieszkańców Palangi oraz zapisywali przykłady folkloru. Co roku organizowano publiczne wystawy. Podczas pierwszej wystawy, 28 lutego 1969 r., wyrażono oczekiwania dotyczące utworzenia muzeum i przeznaczenia pomieszczeń na ekspozycję eksponatów. W 1970 r. zebrano 193 eksponaty, przygotowano wiele folderów tematycznych, rozpoczęto opisywanie starych gospodarstw w Palangos. W 1971 r. zebrano ponad 500 eksponatów. W 1973 r. postanowiono zorganizować utworzenie muzeum publicznego. W 1977 r. E. Adiklienė zrezygnowała z funkcji przewodniczącej i rozpoczęła samodzielne organizowanie wypraw, podczas których kontynuowała badania starych gospodarstw w Palangos. Władze miasta nie podjęły decyzji o utworzeniu muzeum, więc w 1982 r. wszystkie zgromadzone eksponaty przekazano ówczesnemu Muzeum Historii i Etnografii ZSRR (obecnie Muzeum Narodowe Litwy).
30 maja 2008 r. w bibliotece publicznej miasta Palanga odbyła się konferencja „Dziedzictwo kulturowe Palangi: być czy nie być?”. Przedstawiono na niej specyfikę rozwoju Palangi w drugiej połowie XIX wieku i pierwszej połowie XX wieku, oceniono stan wartości kulturowego dziedzictwa kurortu Palanga: tendencje wpływu procesu urbanizacji na krajobraz nadmorski, omówiono badania dotyczące stanu roślinności wydm Palangi, przedstawiono informacje na temat podwodnego dziedzictwa Palangi, omówiono mity i rzeczywistość ochrony dziedzictwa kulturowego w Palandze, omówiono współczesne możliwości ochrony dziedzictwa i zachowania dziedzictwa urbanistycznego. Podczas konferencji poruszono kwestię konieczności utworzenia muzeum regionu Palangi.
19 października 2011 r. w bibliotece publicznej miasta Palanga odbyła się druga konferencja, podczas której przyjęto rezolucję określającą najważniejsze i najpilniejsze pierwsze kroki w kierunku utworzenia muzeum kurortu. W pierwszym punkcie zalecono, aby muzeum nie nosiło nazwy Muzeum Regionu Palangi, ale Muzeum Kurortu Palanga. I tak, po upływie całego stulecia od powstania wizji muzeum, 29 sierpnia 2013 r. Rada Miasta Palangi podjęła ostateczną decyzję o utworzeniu Muzeum Kurortu Palangi. Z siedzibą w zabytkowej willi „Anapilis”. Pierwszym dyrektorem muzeum został pochodzący z Palangi historyk, koordynator różnych wypraw archeologicznych, kierownik wypraw badawczych dziedzictwa podwodnego Jūratis Viktoras Liachovičius (1946–2017).
Muzeum kurortu w Palangos jest obecnie ważnym centrum wielofunkcyjnym, które przechowuje, bada i prezentuje zbiory muzealne, znaczący zbiór dziedzictwa wizualnego Palangos oraz wartości kulturowe znalezione podczas badań archeologicznych w mieście Palanga. W zbiorach muzeum znajdują się kolekcje archeologiczne, historyczne, fotograficzne, numizmatyczne, falerystyczne, filatelistyczne, artystyczne, kolekcje Towarzystwa Krajoznawczego Palangi oraz kolekcje prywatne.
W zmodernizowanym w 2016 roku muzeum organizowane są wystawy współczesne i historyczne poświęcone Litwie i zagranicom, spotkania z autorami, badaczami historii i kultury, zajęcia edukacyjne, konferencje, wykłady, pokazy filmowe, koncerty i inne imprezy rozrywkowe. Co roku w muzeum odbywają się tradycyjne imprezy Nocy Muzeów, huczne uroczystości miejskie – Dni Palangi, tradycją stała się wystawa sztuki „Balta drobulė”, konkurs poetycki „Haiku Palangai”, wystawa z prywatnych kolekcji „Palanga. Istorijos atspindžiai” (Palanga. Odbicia historii).
I choć od momentu powstania wizji Muzeum Kraju Palangi minęło niemal całe stulecie, Palanga może się cieszyć, że po długich poszukiwaniach miejsca, w którym miałby powstać muzeum, podjęto decyzję o umieszczeniu go w posiadłości „Anapilis”, mającej historyczne znaczenie dla kurortu. W 2013 roku Rada Miasta Palangi zatwierdziła utworzenie Muzeum Kurortu w Palandze oraz jego statut. Na początku 2014 roku w muzeum rozpoczęli pracę muzealnicy.
W ramach realizacji projektu „Muzeum bez barier” w Muzeum Kurortowym w Palangie utworzono specjalną przestrzeń dla osób niepełnosprawnych. Muzeum kurortowe jest przystosowane dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Znajdują się tu szerokie przejścia i winda. Muzeum może być regularnie odwiedzane przez osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Po zwiedzeniu muzeum i zapoznaniu się z historią Palangi, osoby niepełnosprawne mogą bawić się na interaktywnej podłodze. Wszyscy chętni mogą sprawdzić swoją wiedzę o historii Palangi, odpowiadając na pytania quizu przygotowanego i zainstalowanego przez pracowników muzeum. Jest to innowacyjne narzędzie służące do ćwiczenia koordynacji ruchowej, reakcji i logicznego myślenia. Za pomocą interaktywnej podłogi będą rozwijane nie tylko ruchy, ale także inne umiejętności.
Godziny otwarcia Muzeum Kurortu w Palangos
Poza sezonem (10.01–04.30)
II–VI 10.00–19.00
W sezonie (05.01–09.30)
III–VII 10.00–19.00
Zwiedzający nie są wpuszczani na wystawę na pół godziny przed zamknięciem muzeum.
W przeddzień świąt państwowych muzeum jest otwarte o godzinę krócej.
Nieczynne w dni świąteczne.
Godziny pracy administracji Muzeum Kurortu w Palangos
I–IV 8.00–17.00
V 8.00–15.45
Wcześniejsza rejestracja wycieczek pod numerem tel. +370 460 30576